με τη Βουλγαρία,υπάρχει αυτό το ωραίο τοπίο.
Οι παλιοί λένε πως όταν ερχόταν για κυνήγι ο Παπαδόπουλος
ξεκουραζόταν σ αυτό το μέρος.
Πραγματικά το τοπίο σε ξακουράζει.
Σε λίγα χρόνια θα ενώσουν τους...κορμούς τους.
Ισως το μοναδικό πηγάδι του Μπέλες.
Είναι κρίμα να μην προσέχουμε αυτές τις φυσικές ομορφιές.
Κάποιος πρέπει να αναλάβει να βελτιώσει αυτό το τοπίο,
ίσως ο δήμος Πετριτσίου,ισως το δασαρχείο,η ο κυνηγετικός
σύλογος μπορεί να το κάνει στέκι κυνηγών,η κάτι άλλο
χρήσιμο.
Ν θυμήσω πως,
η ζωντανή ιστορία κάθε τόπου είναι τα δέντρα,τα μεγάλα
και γέρικα δέντρα.
1 σχόλιο:
Ανέστη ,όταν αντίκρυσα το φυσικό περιβάλον του τόπου σου το χαρακτήρισα σαν Αγγλική εξοχή σε Ελληνική έκδοση,μ με την καλή έννοια. Αυτή η υγρασία και η χαμηλή βλάστηση σε συνδιασμό με τα δέντρα και τα βουβάλια που και που, με ξένισε όμορφα.
Εμείς οι Έλληνες έχουμε το πιό καλό οικόπεδο του κόσμου αλλά δεν το πονάμε.
Δημοσίευση σχολίου