Ο δικός μας παπα Δημήτρης Αλευρόπουλος

Με μεγάλη χαρά σας παρουσιάζω σήμερα,

γιορτή Του Αγίου Δημητρίου το αφιερωμα

 στον Δημήτριο Αλευρόπουλο ιερέα για περισσότερα

 από είκοσι χρόνια στο χωριό μας

. Ο παπα Μίμης-έτσι τον αποκαλούσαν οι συγχωριανοί-,μιας και ήταν φίλος με όλους,χωρίς να έχει ποτέ πρόβλημα με κανέναν απο συγχωριανό μας.

 Ο Στέριος πατέρας του παπα Μίμη καταγόταν απο τα Καλύβια Αττικής και αρχές του αιώνα βρέθηκε να πολεμάει στα μέρη της Μακεδόνιας για την απελευθέρωση της.

Στην συνέχεια έφυγε για τον τόπο του, αλλά γοητευμένος απο την Μακεδονία έρχεται και πάλι πίσω με την κρυφή σκέψη μήπως και γίνει μοναχός στο Άγιον Όρος. 

Το ηρώο πρώτο  Γονίμου φτιαγμένο απο χαρτόνι 

και πολύ υπερηφάνεια για τους

ήρωες της πατριδας αρχές του 1960.

Η ζωή τα έφερε έτσι που ο Στέριος έγινε τελικά Ιερέας,

 λαικός έξω στον κόσμο. 

Εγκαθίστατε στο Γόνιμο κάνοντας μια πολύ καλή 

και ευλογημένη οικογένεια.

 Στο Χριστιανικό και πνευματικό περιβάλλον που ζούσε

 ο μικρός Δημήτρης,

απο νωρίς έδειξε την αγάπη και την κλίση στα

 εκκλησιαστικά θέματα και με απώτερο σκοπό

 να ενδυθεί και αυτός το βαρύ  ράσο της ορθοδοξίας.

 Μετά την χειροτονία του,ο παπα Δημήτρης

 διορίστηκε στο Σταυροδρόμι  Σερρών,όπου ακόμα και και σήμερα κάποιοι μεγάλοι τον μνομονεύουν ακόμα. 

 Μετά το θάνατο του πατέρα του παπα Στέριου 

ο παπα Μίμης επιστρέφει στην εκκλησία του Γονίμου και λειτουργεί έως το θάνατο του στις 29 9-1983 

Το ελάχιστο ως ένδειξη σεβασμού και αναγνώρισης 

για την πολύπλευρη προσφορά του δικού μας παπά.

 

Μόλις στην ηλικία των 57 ετών έφυγε ο Παπα Δημήτρης.

 

Το εντυπωσιακό στην παραπάνω φωτογραφία είναι 

πως στην πλατεία δημοκρατίας (βαρδάρι)

δεν υπάρχουν ακόμα τα πολυόροφα κτίρια. 

 

Δίπλα στον ΠαπαΔημήτρη και η πρεσβυτέρα κυρία Παρασκευή και απο δεξιά του ο πρόεδρος Πάσχάλης Πασχαλίδης 

σε γιορτή στην αυλή του σχολειου.

 

Παραδοσιακές εικόνες απο τη θέση των επισήμων

Αυτά τα λίγα στην σημερινή ανάρτηση για τον δικό μας παπα Μίμη. Σε επόμενες αναρτήσεις θα έχουμε και άλλα πολλά για τον παπά μας. 

 Και πάλι να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ 

στους συγγενείς του παπα Μίμη,να μου εμπιστευθούν το οικογενειακό τους αρχείο.

 Γεροί να είστε και πάντα να τον θυμάστε.

 Να είστε όλες και όλοι καλά, 

εντός και εκτός Ελλάδας.