Στην πρόσφατη επίσκεψη στο Ρούπελ
είχα την ευκαιρία να βρώ και ν'αγοράσω
το βιβλίο του Ηλία Κοτρίδη με τίτλο'ΡΟΥΠΕΛ'
που παρουσιάζει ανάγλυφα την μεγάλη ιστορία των οχυρών.
Διαβάζοντας το βιβλίο,στη σελίδα 267 βλέπω πως ο ταγματάρχης
και αρκετοί στρατιώτες αγαπούν τις μέλισσες,συντηρώντας
δέκα κυψέλες,και μάλιστα σε ενπόλεμες μέρες.
Άμα είσαι κολλημένος με τη μέλισσα ούτε
ο πόλεμος σε απομακρύνει από τις κυψέλες.
Κάντε κλίκ για μεγέθυνση και διαβάστε την
διήγηση του ταγματάρχη.
Να είστε όλες και όλοι καλά,
εντός και εκτός Ελλάδας.
είχα την ευκαιρία να βρώ και ν'αγοράσω
το βιβλίο του Ηλία Κοτρίδη με τίτλο'ΡΟΥΠΕΛ'
που παρουσιάζει ανάγλυφα την μεγάλη ιστορία των οχυρών.
Διαβάζοντας το βιβλίο,στη σελίδα 267 βλέπω πως ο ταγματάρχης
και αρκετοί στρατιώτες αγαπούν τις μέλισσες,συντηρώντας
δέκα κυψέλες,και μάλιστα σε ενπόλεμες μέρες.
Άμα είσαι κολλημένος με τη μέλισσα ούτε
ο πόλεμος σε απομακρύνει από τις κυψέλες.
Κάντε κλίκ για μεγέθυνση και διαβάστε την
διήγηση του ταγματάρχη.
Να είστε όλες και όλοι καλά,
εντός και εκτός Ελλάδας.
16 σχόλια:
Μπράβο Ανέστη,πολύ όμορφη ανάρτηση.
Ούτε οι σφαίρες σταμάτησαν τον ένδοξο στρατιώτη-μελισσοκόμο.
Ωραία ανάρτηση.Στην Ανδρο στόν Β' παγκόσμιο χρησιμοποίησαν σμάρια εναντίων των Γερμανών και έπαθαν την πλάκα τους
ενδιαφέρον. όπως και το βιβλίο. ελπίζω στην επόμενη επίσκεψη να το βρω
Καλημέρα
Καλό μήνα δημιουργικό
πάντα με χαμόγελο και στυλ
Καλό πρωινό
Ανέστη , τι βιβλίο είναι αυτό ,μιλά για την ιστορία των οχυρών ? Γιά πες συγγραφέα και εκδότη , μου αρέσουν πολύ αυτα.
* Aνέστη μου αρέσει το πνεύμα σου και γιαυτό σε πειράζω. Ο φίλος μου που λες , έφυγε απο την Σαλαμίνα για να πάει στα πάτρια εδάφη αλλά πάλι με Σαλαμίνα έμπλεξε. Είναι πολύ καλό παιδί και να μας τον προσέχεις.
Ήταν πραγματικοί ακρίτες!!!!
Γειά σου Ανέστη
με τα ωραία σου ! πάντα βρίσκεις τον τρόπο να μας αιφνιδιάζεις ευχάριστα,πολύ ενδιαφέρουσα η ιστορική πληροφορία που μας έδωσες,κι εγώ στην έδρα λόχου του Νυμφαίου στην παραμεθόριο της Κομοτηνής καλιεργούσα λαχανόκηπο χρησιμοποιώντας ένα ρυάκι που περνούσε από την εγγύς ρεματιά και μου έκανε πιό ενδιαφέρουσα την εκεί παραμονή (έρμα νιάτα...).
Καλό βράδυ φίλε (θα τα πούμε την Κυριακή)
Πολύ ενδιαφέρον το θέμα...το είχα ακούσει παλαιότερα(όπως και για το σεβασμό κατα την παράδοση και άλλα πολλά) απο συγχωριανό & συγγενή του πατέρα μου που ήταν μέχρι τέλους στο οχυρό.Επέζησε και επέστρεψε στο χωριό , υπήρξε μάλιστα φοβερός μελισσοκόμος! Αν υπάρχει κάποιος σχετικός κατάλογος ονομάτων θα δεις και το δικό του :Λουκάς Μπάλλος
Γιώργο
ενώ ετοιμαζόταν για πόλεμο,η αγάπη για μελίσσια και λαχανόκηπο ήταν εντονη.
Μήπως και εμείς δεν θα κάναμε το ίδιο?
Μάρκο
το τρόπο που λές τον έχω διαβάσει σε πολλές μάχες.
Καλό βράδυ φίλε μου.
Βαγγέλη
το βιβλίο το έχουν στο ΚΨΜ.
Καλό σου βράδυ.
Sailor
σ'ευχαριστώ.
Καλό μήνα να έχεις.
Κώστα
εάν χάσουμε το χιούμορ μας τότε χαθήκαμε.Και σε μένα αρέσει το λεπτό σου χιούμορ και γι'αυτό σου γράφω τέτοια σχόλια.
Για το βιβλίο θα σου πώ αργότερα.
Σε επόμενες αναρτήσεις θα έχω φώτο του παιχταρά μας Γιώργου.
Καλό σου βράδυ φίλε.
Θεοδόση
το ωραίο είναι πώς οι περισσότεροι πολεμιστές ήταν εκτός Μακεδονίας και Θράκης.
Σε περιμενώ να πάμε μαζί στα οχυρά.
Καλό βράδυ και χαιρετισμούς σε όλους.
Χρήστο
σκεψου να πηγαίναμε τώρα φαντάροι.
Μελίσσια,μπαξέδες,κρασάκια κλπ
θα περνούσαμε υπεροχα.
Μάλλον θα τα πούμε τη Κυριακή.
Σπύρο
στο βιβλίο δεν έχει το όνομα που γράφεις.Εξω από τα οχυρά έχει πολλά ονόματα,τα οποία τα έχω φωτογραφήσει,αλλά δεν διαβάζονται.
Θα ξαναπάω σύντομα και θα σου πώ.
Καλό βράδυ να έχεις.
Δημοσίευση σχολίου