Την Παρασκευή 14 Ιανουαρίου είχα τη χαρά
να παρακολουθήσω στο Κέντρο Εκπαίδευσης
Ανορθόδοξου Πολέμου στη Ρεντίνα,την απονομή του
πράσινου μπερέ στους στρατιώτες καταδρομείς που
επιτυχώς περασαν τις σκληρές δοκιμασίες της
εκπαίδευσης των Λοκατζήδων.
Σε μια λιτή τελετή,αλλά πολύ πλούσια σε δύναμη,ο Διοικητής
της Δ'Μοίρας επιβράβευσε την προσπάθεια των νέων καταδρομέων,
μπροστά στους υπερήφανους αλλά και συγκινημένους
γονείς και συγγενείς,που ομολογώ,
δύσκολα συγκρατούσαμε τα δάκρυα μας.
να παρακολουθήσω στο Κέντρο Εκπαίδευσης
Ανορθόδοξου Πολέμου στη Ρεντίνα,την απονομή του
πράσινου μπερέ στους στρατιώτες καταδρομείς που
επιτυχώς περασαν τις σκληρές δοκιμασίες της
εκπαίδευσης των Λοκατζήδων.
Σε μια λιτή τελετή,αλλά πολύ πλούσια σε δύναμη,ο Διοικητής
της Δ'Μοίρας επιβράβευσε την προσπάθεια των νέων καταδρομέων,
μπροστά στους υπερήφανους αλλά και συγκινημένους
γονείς και συγγενείς,που ομολογώ,
δύσκολα συγκρατούσαμε τα δάκρυα μας.
Παιδιά καλή θητεία να έχετε.
Να είστε όλες και όλοι καλά,
εντός και εκτός Ελλάδας.
Να είστε όλες και όλοι καλά,
εντός και εκτός Ελλάδας.
19 σχόλια:
Ανέστη καλησπέρα .
Μου ξύπνησες μνήμες .
Το συναίσθημα απονομής του πράσινου μπερέ το έχω νιώσει και εγώ το 1982.
Τότε παρουσιαζόμασταν σαν απλοί φαντάροι .
Στην ορκωμοσία φορούσαμε δίκοχο (εμείς το ονομάζαμε αλλιώς !!!! )
Και πριν την επίσημη απονομή γινόταν μια απονομή κρυφή από τα μάτια συγγενών και γνωστών κατά την οποία τον μπερέ τον παίρναμε με τα δόντια από το χέρι του λοχαγού πηγαίνοντας στα πόδια του έρποντας !!! .
Ήμασταν μετά όμως τόσο περήφανοι (μας το είχαν περάσει )που δεν τον βγάζαμε ούτε μέσα στο λεωφορείο ή το ταξί που μας μετέφερε .
Όταν δε πήρα και την πουλάδα τότε έδεσε το γλυκό .
Να είσαι καλά
82Γ εσο 2η μοίρα αλεξιπτωτιστών ( τότε ήταν στο Χαιδάρι ) .
Αν κάποιος μέσα από το μπλοκ διαβάζει και είναι σειρά θα ήθελα να έρθει σε επαφή μαζί μου για να θυμηθούμε την παλιό σειρά μας .
Χρήστος Μαραγκός
Αχ τι τραβάνε αυτά τα παιδιά, με το καλό να απολυθούν!
Ανεστη απο αυτα τα "λιγα" που εμειναν στην Ελλαδα,ειναι και ο πρασινομπερες.
Ειναι "ΤΙΜΗ" ΝΑ ΦΟΡΑς τετοιο εργαλειο.
ΜΗΤΣΟΣ
>τον μπερέ τον παίρναμε με τα δόντια από το χέρι του λοχαγού πηγαίνοντας στα πόδια του έρποντας !!!
Ουαου! Φοβερο συναισθημα η υποταγη!
>Αχ τι τραβάνε αυτά τα παιδιά, με το καλό να απολυθούν!
Με το καλο να βαλουν μυαλο.
>Ειναι "ΤΙΜΗ" ΝΑ ΦΟΡΑς τετοιο εργαλειο.
χαχαχα
Προ 14 χρονια ειχα παρει και εγω πρασινο μπερε,στο Μ.Πευκο ομως,και μετα πουλαδα και 2 ΜΑΛ Ασπροπυργο.Η δοκιμασια ηταν τρεξιμο,(δεν θυμαμαι αποσταση)σε κακοτραχαλο δρομο και σε πλαγιες(εντος και γυρω απο το στρατοπεδο),και επειτα περασμα στιβου μαχης σε χρονο DT! Παντως δεν ηταν και τιποτα το σπουδαιο-αν συγκριθει με το 35ημερο της ΣΧΑΛ που μεχρι να παρουμε την πολυποθητη πουλαδα,λιωσαμε στην κυριολεξια! Στο τελος της απονομης εγινε με πραγματικο καρφωμα της καρφιτσας στο στηθος(εξωτερικα των ρουχων-στολης βεβαια) απο τους εκπαιδευτες(εθιμο)με τη ληξη της τελετης.Θυμαμαι οτι τρεχαμε να σφηνωσουμε χαρτι υγειας διπλωμενο πολλες φορες στην αριστερη πλευρα του στηθους,νωριτερα,να κανει "μαξιλαρακι"για να γλυτωσουμε το κεντημα !!! Αυτο ομως που δεν ξεχνιεται ειναι οι ατελειωτες καμψεις(πους-απς) που παιρναμε καθημερινα.
Ανέστη καλός πολίτης ο Θεόφιλος και ο Μπάμπης.Τα χρόνια άλλαξαν,άλλαξε νομίζω και η νοοτροπία του στρατού.Δεν ξέρω αν άλλαξε και η εκπαίδευση των ΛΟΚ αλλά στον στρατό ξηράς σίγουρα άλλαξε αν κρίνω από τα λεγόμενα του γιού μου που απολύθηκε πριν 3-4 χρόνια.Ίσως μαλακώσαμε και εμείς σαν άνθρωποι αλλά μάλλον παραμαλακώσαμε.
Ανέστη με το καλό να απολυθούν τα παλικάρια σου και εσύ ως περήφανος πατέρας να τα καμαρώνεις
Να είστε καλά
Μοναδικές στιγμές που μένουν για πάντα χαραγμένες μέσα μας.Αξιος .
Εύχομαι Ανέστη κάθε στιγμή της ζωής σου να νιώθεις περήφανος για το παλικάρι σου, για τα παλικάρια σου ,για τα παλικάρια όλου του κόσμου που έδωσαν όρκο ιερό και τον τηρούν απαράβατα όταν η Πατρίδα το απαιτεί. Τους εύχομαι με το καλό καλοί πολίτες.
Χρήστο
Εύγε
τα δύσκολα πάντα τα κάνουν λίγοι.
Αν θές στείλε κάτι απο την θητεία πχ φωτο και να κάνουμε μια προσπάθεια να βρούμε τις σειρές σου.
Καλά να είσαι φίλε μου.
Κυρία Evie
αναγκαία όλα αυτά τα δύσκολα.
Καλό σας βράδυ.
Δημήτρη
έχεις απόλυτο δίκαιο,μιας και αν ελπίζουμε σε κάποια στρατιωτική δύναμη,αυτή είναι ειναι των καταδρομών.
ΕΝΑΣ ανώνυμος
------------
GRAINBOW
Εύγε
είπαμε,τα δύσκολα και τα μεγάλα τα κάνουν λίγοι.
Καλό σου βράδυ.
Μάρκο
δεν έχεις άδικο με τις διαφορές.
Καμία σχέση το χθές με το σήμερα.
υπερ υπέρ μαλακώσαμε!!!
Χρήστο
σ'ευχαριστώ πολύ.ήταν ιδιαίτερη στιγμή.
Θεοδόση
σ'ευχαριστώ πολύ,με κάλυψες και με συγκίνησες πάρα πολύ.
Καλά να είσαι φίλε μου.
Psila Psila ta Prasina Bere!
Theofilos!
ρεντίνα Μόνιμος Λοχίας ΝΟΕ-ΔΕΚ 1982 . καλα ήταν , πορεία μεσα στο ποταμι, κεκλιμένη , πύργος ΚΛΠ . πραγματικα εμπειρέια ΖΩΗΣ
Βασίλη
μετά τις πρώτες δυσκολίες,αυτά που μένουν οι καλές αναμνήσεις.
Καλό σου βράδυ.
Δημοσίευση σχολίου