Παρακάτω διαβάστε την επιστολή του
απαγχονισθέντα Πόντιο πατριώτη Γεώργιο Κακουλίδη
προς τη σύζυγο του Κυριακή,που γράφτηκε
την προηγούμενη μέρα απο την εκτέλεση του
8 Σεπτεμβρίου 1923
Αγαπητή Κυριακή
Πλησιάζει το τέλος μας,ο θάνατος περιίπταται των κεφαλών μας.
Χθές ενενήκοντα πέντε Αμισηνοί και Παφραίοι κατεδικάσθησαν
είς θάνατον δι'αγχόνης,εκ των οποίων οι περισσότεροι ήσαν
το άνθος των άνω πόλεων,επιστήμονες,έμποροι,τραπεζίται,
τυχόντες πάσης ηλικίας,ώστε και εις ημάς
το ίδιο θα συμβεί.
Μήπως ήμεθα ένοχοι?
Το μόνο που εκάμαμεν ήτο ότι εβοηθούμεν τα ορφανά
και τους πτωχούς πρόσφυγας και εφροντίζαμεν
όπως επανέλθουν εις τας εστίας των.
Όταν λάβης αυτήν την επιστολή μου,γλυκεία μου Κυριακή
και γλυκύτατά μου τέκνα,δεν θα υπάρχω πλέον,
δεν θα επανίδω πλέον την γλυκεία σου μορφή
και των τέκνων μας.
Αγαπητή μου,εις τον βίον μου,υπέφερα,υπέφερες και σύ,
τη στιγμήν,καθ'ην θα αναπαυόμεθα,φευ,αποχωριζόμεθα.
Χαίρετε αγαπητή μου,και υγιαίνετε,φρόντισε
δια την υγεία σου,δια να μπορείς να αναθρέψης,
όπως πρέπει τα τέκνα μας,να γίνουν καλοί πολίτες.
Όπως σου έγραφα,εάν ενθυμείσαι,εάν αποθάνω,
θα γίνης εσύ άντρας,να μπορής να φέρης το βάρος
το οποίον σου αφήνω.
Φίλησε την θυγατέραν μου Δέσποινα,τους υιούς μου
Χαρην,Θεοδωράκην,Βάσον,Παναγιώτην,
Κωστάκην και Λευτεράκην.
Ο δυστυχής εγώ δεν θα σας επανίδω εις τον κόσμον
τον επίγειον,αλλά εκ του ουρανίου κόσμου,
όπου θα ευρίσκωμαι,θα σας επιβλέπω ευτυχής.
Φιλώ τους αδελφούς μου Νικόλαον,Ηλίαν,
τας αδερφάς μου Ευανθίαν και Κυριακήν,
τους γαμβρούς μου Γιάγκον και Σωκράτην.
Επίσης τους αδελφούς σου Νικολάκην
Παναγήν και Αντώνην και πάντας
συγγενείς και φίλους.
Σας φιλώ με άπειρα φιλήματα.Υγιαίνετε!
Γεώργιος Κακουλίδης.
Σημείωση ο γιος του Παναγιώτης ήτο
κάτοικος της Βοστώνης.
Απο το βιβλίο του Κων/νουΧιονίδη
''Οι Έλληνες στις παρλίες του Πόντου''
Επιστολή που''σηκώνει''πολλά δάκρυα.
Να είστε όλες και όλοι καλά,
εντός και εκτός Ελλάδας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου