Τρύγος μελιού.Γιορτή μελιού.

Σαββατο πρωι με πολύ κέφι άρχισα να διαλέγω τα πλαίσια .Με λίγο καπνισμα (να μην κρατήση οσμες το μέλι)έβαζα τα πλαίσια μέσα σε μεγάλα τσουβάλια αποφεύγοντας τυχον λεηλασία. Η εκπλήξη μου ήταν μεγάλη βλέποντας πως τα πλαίσια ήταν αρκετά φορτωμένα σε σχέση με τον τελευταίο έλενχο πρίν 20 ημέρες.Τα φόρτωσα στον Γολιάθ και δρόμο για το εργαστήριο που έχω διαμορφώσει κατάλληλα.Απο νωρίς άρχισαν να έρχονται οι συγγενοίς και φίλοι για ξεκινήσει η γιορτή του τρύγου.



Συνήθως αυτή τη δουλειά την κάνουν οι γυναίκες της παρέας.Και πρέπει να τις ευχαριστίσω για τον σωστό απολεπισμό των πλαισίων,χωρίς σχεδόν να χαλάνε τις κηρήθρες.Κορίτσια μπράβο σας.




Το μέλι τελικα ήταν πολύ περισσότερο απο τις αρχικές προβλεψεις.Αλλα το καλό θέαμα είναι να βλέπεις τα μικρά μας παιδιά να γλύφουν τα δάχτυλα τους και να κολλάνε απο πάνω ως κάτω.Οχι πως εμείς οι μεγάλοι πηγαίναμε πίσω.Όλοι βουτηγμένοι στο μέλι.



Μια φωτογραφία χίλιες λέξεις.Αν και η κούραση ήταν μεγάλη όλα τα πρόσωπα λάμπουν απο χαρά.Η εμπειρία του τρύγου είναι πιστεύω μοναδική.Πολλοι φίλοι και γνωστοί έχουν την επιθυμία να έρθουν να δούν απο κοντά πως βγαίνει το μέλι.Μπορεί να αργούμε αλλά δεν ξεχνούμε.Στον επόμενο τρύγο σίγουρα θα ήμαστε περισσότεροι.



Νηστικό αρκούδι δεν χορεύει.Στη γιορτή το ταπεινό μας τραπέζι έιχε ολα τα γνωστά πού χρειάζονται.special ορτύκια και χταπόδια στη σχάρα.Συκοτάκια και νεφρά κουνελίσια με ειδική συνταγή μαγειρέματος.Τσίπουρο,ούζο,ρετσίνες και μπύρες βοήθησαν να ξεπεράσουμε τα νέα μέτρα του Αλογοσκούφη.Ετσι φτάσαμε στά χαράματα χωρίς να το καταλάβουμε.Κάπου έκει τελείωσε καί η φετινή γιορτή του τρύγου.Ραντεβού του χρόνου με υγεία σε ολους.