Στου Αναστάση για σουβλάκια

Ειλικρινά δε ξέρω τι να γράψω και τι να αναφέρω για
τον συγχωριανό μου Αναστάσιο Λεοντιάδη στη σημερινή ανάρτηση.
Θα προσπαθήσω να τον τιμήσω με λίγα λόγια.

Ήταν το 1975 όταν ο κυρ Τάσος μαζί με τη σύζυγο του τη κυρά Σοφία ανοίγουν τη ψησταρία στο Γόνιμο.
Δεν ήταν το χλιδάτο γκλάμουρ μαγαζί,αλλά πάντα έτρωγες νόστιμα
καθάρά και σε ένα φιλικό οικογενειακό περιβάλλον.

Στη ψησταρία του Αναστάση τα γλέντια ξεκινούσαν με ένα''καφέ''
και έφταναν μέχρι νωρίς το πρωί.

Απο αριστερά ο Μπαρμπα Λετεύρης,ο Αναστάσης και ο Βασίλης Καντούρης.

Με καλή παρέα το κέφι είναι σίγουρο.

Νιάτα και πάλι νιάτα.

Έτσι ήταν η ταβέρνα μέχρι το 2008.
Δεξιά διακρίνεται και ο χώρος συλλογής γάλακτος για τον Κολλιό.

Για μερικά χρόνια ο κύριος Αναστάσης ήταν Αγροφύλακας.

Όλοι έκαναν σουβλάκια αλλά του Αναστάση τα σουβλάκια
ήταν το κάτι άλλο!!!
Η επιλογή του κρέατος ήταν δική του,αλλά και με τη δική του
φροντίδα τα σουβλάκια του έγραψαν ιστορία.
Γι'αυτό όλοι λέγαμε στου Αναστάση για σουβλάκια!

Ο Αναστάσης στις 16-10-2007 μας άφησε μετά
από έναν μεγάλο άνισο αγώνα.

Η ψησταριά συνεχίζει και σήμερα να λειτουργεί
από τη Δέσποινα,τη κόρη του Αναστάση,με κυρίαρχα
και πάλι τα νόστιμα και φημισμένα σουβλάκια.
(θα αναφερθώ σε νεώτερη ανάρτηση)

Αναστάση
Σ'ευχαριστούμε!

Να είστε όλες και όλοι καλά,
εντός και εκτός Ελλάδας.