Μέλισσες στην Πάρο

Διακοπές χωρίς μέλισσες δε γίνονται!
Έτσι λοιπόν ανεβήκαμε με το Μάρκο
στο βουνό της Πάρου και πήραμε
λίγη γεύση από το μεθυστικο
άρωμα του θυμαριού.

Αν και απο πέρσυ ήξερα τη κατάσταση των δρόμων,
το φετινό όμως μελισσοκομείο ήταν τα κάτι άλλο.
Μάρκο που πάμε σ'αυτόν τον κ...δρομο?
Θα το ριμάξεις το αυτοκίνητο,
μουρμουρίζω εγώ.
Εκεί,εκεί ψηλά είναι τα μελίσσια μου λέει
και δείχνει σχεδόν τη κορυφή.

Απο τη στιγμή που και οι δρόμοι είναι ιδιωτικοί,
άρχισε ο Μάρκος να ανοιγει τις περιφράξεις που
κλείνουν την μοναδική διάβαση του βουνού.
Ε' όλο και θα πάρει το μελάκι του ο ιδιοκτήτης.

Σε κάποια σημεία το τοπίο θυμίζει
άγρια δύση μια άλλης εποχής.

Η θέα εκπληκτική!!!
Όλες οι Κυκλάδες στα πόδια μας.

Ο Μάρκος επι το έργο.

Μάρκος και Φώτης/Επόπτης ξεκίνησαν το τρύγο.

Το μόνο μέρος που μπορείς να βρείς λίγη σκιά
είναι στο εσωτερικό του κοντινού παλιού ορυχείου.

Το μεσημέρι μας βρήκε στο μελισσοκομικό εργαστήρι
να ξεμελιάζουμε το μεθυστικό θυμαρόμελο Μάρκου-Πάρου.

Η σεμνή μας τελετή έκλεισε με την παραδοσιακή σούμα,
και με ατέλειωτα γέλια...

Φώτη χάρηκα πολύ για την γνωριμία μας.

Παιδιά να είστε πάντα καλά.

Να είστε όλες και όλοι καλά,
εντός και εκτός Ελλάδας.

(τα τσιμπούσια σε άλλη ανάρτηση)