Πίσω στη δεκαετία του ’30, και η πόλη των Ιωαννίνων βάζει στο στόχαστρό της τις κάργιες (ή αλλιώς γκαΐλες), «τα απαίσια κορακοειδή πτηνά», όπως τα χαρακτήριζε ο Τύπος της εποχής.
Ο Δήμος Ιωαννιτών, παίρνοντας «μέτρα πρόνοιας», αποφασίζει να τις επικηρύξει. Και έτσι οι Γιαννιώτες βγαίνουν με τα όπλα στους δρόμους και στις πλατείες. «Αλλά από του σημείου αυτού μέχρι του να ρίπτωνται πυροβολισμοί εν πλατεία ή αγορά, υπάρχει μεγάλη διαφορά. Το πράγματα καταντά πρωτάκουστον και εξωφρενικόν και καλόν θα ήτο να περιορισθή η τοιαύτη ασυδοσία» αναφέρεται σε δημοσίευμα εν έτει 1933.
Και να ήταν μόνο αυτό το πρόβλημα. Οι κυνηγοί σκοτώνουν τις κάργιες, και πηγαίνουν στο Δημαρχείο μόνο το κεφάλι των πουλιών ως αποδεικτικό για να πληρωθούν. Τις… υπόλοιπες κάργιες τις πετάνε σε διάφορα σημεία της πόλης, με ζητήματα δημόσιας υγείας και δυσάρεστων οσμών να προκύπτουν εκ των πραγμάτων. Όπως γράφει ο Γ. Νικολαΐδης στο πολύτομο βιβλίο του «Τα Γιάννινα του Μεσοπολέμου», το πρόβλημα λύθηκε με παρέμβαση της τότε Γενικής Διοίκησης Ηπείρου. Ο δήμος θα έδινε την αποζημίωση στον κάθε κυνηγό μόνο με την παράδοση όλου του σώματος του πτηνού και θα αναλάμβανε ο ίδιος την ταφή των πτωμάτων.
Να είστε όλες και όλοι καλά
εντός και εκτός Ελλάδας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου